Vertrouwen in de kracht van de mensen. En loslaten. Dat moet je als professionals en overheden doen. Wij zouden als overheden en (zorg)organisaties altijd moeten kijken of er voorzieningen of burgerinitiatieven in wijken en dorpen aanwezig zijn die bij kunnen dragen aan de kwaliteit van leven van inwoners. We moeten constant de samenwerking opzoeken met de gemeenschap. Ook bij ingewikkelde vraagstukken wanneer professionele dienstverlening meer duurzaam ingericht moet worden om het op zijn minst betaalbaar te houden. Met wat mij betreft als belangrijkste doel om dienstverlening voor de meest kwetsbare medemens overeind te houden!

Wij werken al veel samen met inwoners van wijken en dorpen in verschillende vormen. In onze huidige taal noemen we de initiatieven van inwoners “burgerkrachtinitiatieven”. Ik kijk er vooral naar als nieuwe vormen van samenleven en er voor elkaar willen zijn in onze huidige maatschappij. “Zorgen voor…” wordt weer van ons allemaal in plaats van dat het volledig belegd is bij professionele organisaties.

Vangnet
Ik haal veel voldoening uit het werken met burgers. Dankzij de zorgzaamheid van mensen onderling kunnen mensen met een hulpvraag langer thuis wonen en in hun vertrouwde omgeving blijven. De mensen die onderlinge ondersteuning bieden, beseffen vaak niet hoe waardevol hun bijdrage is. Medemensen denken vanuit de vraag van iemand, professionals denken nog wel eens te veel vanuit de verschillende financieringsdomeinen en de kaders die daarbij horen. In bijvoorbeeld Hollandscheveld zien we dat bij de ‘domeinoverstijgende’ experimenten. Samen met de Dorpscoöperatie Hollandscheveld Verbindt, Zilveren Kruis, Icare, Beter Thuis Wonen en de gemeente Hoogeveen werkt de NNCZ bijvoorbeeld met één loket voor de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), Wet langdurige zorg (WLZ) en Zorgverzekeringswet (Zvw). Hierbij werken burgers en professionals  samen. We kijken wat mensen voor elkaar kunnen betekenen. We zetten in op wederkerigheid. Samen creëren we een vangnet voor medemensen. Hierbij trekken we met elkaar op om zorg en ondersteuning toekomstbestendig te houden. Ik ben niet bang dat er te weinig vrijwilligers zijn. We merken dat er meer mensen zijn  die hulp willen geven dan mensen die hulp nodig hebben. Ik maak me daar nu geen zorgen over. Wat ik wel zorgelijk vind, is dat het huidige systeem vernieuwing vertraagt. Het duurt lang voordat nieuwe initiatieven tot stand komen en vertrouwen krijgen, dus we moeten nu wel echt beginnen met z’n allen en tempo maken.  

We krijgen regelmatig de vraag of die nauwe samenwerking met burgers alleen in kleine dorpen kans van slagen heeft. Het kan naar mijn idee overal waar mensen in een gebied verbinding hebben en er voor elkaar willen zijn.

Roeli Mossel

Bestuurder NNCZ