Pappadag

Persoonlijk heb ik de term Pappadag altijd bijzonder gevonden. Alsof een vader alleen maar op die dag in de week de taak heeft om voor zijn kinderen te zorgen, terwijl zijn partner werkt. Gelukkig zien we de laatste jaren een mooie ontwikkeling, waarbij ouders samen de verantwoordelijkheid nemen voor het zorgen voor de kinderen gedurende de hele week.

Al eerder schreef ik over de grote veranderingen die er nu al zijn en zich verder door ontwikkelen in de samenstelling van onze samenleving. Het aantal ouderen groeit sterk en het aantal jongeren neemt af. Iets wat we al lang weten, maar waar we nog te weinig mee bezig zijn. We zullen oplossingen moeten vinden voor de consequenties van deze ontwikkelingen; minder arbeidskrachten, meer mensen met een hulpvraag, meer alleenwonenden etc. We hebben nog niet eerder  geleerd hoe we om kunnen gaan met deze situatie. Het vraagt van ons allemaal nieuwe oplossingen, die ik als “nieuw samenleven” benoem. Oplossingen die we hopelijk snel vinden. Het gaat immers niet alleen over de toekomst op de lange termijn, maar ook nu al zien we effecten van de gewijzigde samenstelling van onze samenleving.

Eén van de oplossingen is wellicht dat we een bredere duiding gaan geven aan “Pappadag”.  Als jonge vader heb je waarschijnlijk een invulling van “Pappadag” door niet te werken op een betreffende dag en er te zijn voor je jonge kind(eren). Als je wat ouder bent, kunnen we de rollen ook omdraaien. Een nieuwe invulling  van Pappadag (of Mammadag) is dan dat jij er die dag bent voor jouw ouder(s) of anderen waarvoor je van betekenis kunt/wilt zijn. Het zou nieuw-, maar vooral ook fijn samenleven een enorme boost geven!

Niet iedereen zal financieel in de gelegenheid zijn om minder te gaan werken indien er iemand in zijn/haar omgeving is waar een “Pappadag” aan besteed zou kunnen worden. Wellicht moeten we dan ook nadenken of we het huidige “ouderschapsverlof” ook een bredere duiding moeten geven, net als bij de huidige “Pappadag”.  Verlofregelingen zoals zorgverlof zijn er nu in vele Cao’s. Ze zijn echter vaak voor zeer uitzonderlijke kortdurende situaties. Zouden we niet, net als bij de regeling van het huidige ouderschapsverlof, er wat bredere termijnen aan kunnen hangen? Kunnen we “ouderschapsverlof” niet gaan definiëren als zorg voor je kinderen én, voor in een latere levensfase, zorg voor je ouders/ naasten. Het zou meer mensen de kans bieden om invulling te geven aan zorgzaam samenleven, waarbij er hopelijk ook een groei zal zijn van mannen die hier een bijdrage aan leveren. We zien nu immers dat de grootste groep mensen die intensief zorgdraagt voor iemand met een hulpvraag vrouw is.

Laten we “Pappadag” upgraden!

Roeli Mossel
Bestuurder NNCZ