Justin Scholing is door zorgorganisatie de NNCZ verkozen tot vrijwilliger van het jaar 2022. Ieder jaar roept de NNCZ één vrijwilliger uit tot vrijwilliger van het jaar voor zijn of haar bijzondere inzet voor de cliënten. Justin is al zo’n 5 à 6 jaar maatje van de heer Prins, bewoner van het Jannes van der Sleedenhuis Wolfsbos. In januari is het gevierd met de bewoners en medewerkers van de afdeling waar het echtpaar woont. Maar ook Justins ouders en de dochters van het echtpaar Prins waren aanwezig bij dit feestelijke moment.

‘Via een kennis van mijn ouders die bij SWW werkt, kwam ik in contact met Aaldert. Zij stelde voor om een keer naar het Jannes van der Sleedenhuis Wolfsbos te gaan. Het klikte al gauw tussen Aaldert en mij. Inmiddels kom ik hier drie keer in de week: praatjes maken, een potje sjoelen en in de zomer pakken we de duofiets en gaan we een eind fietsen.’ ‘Of eten we een ijsje bij café Troost op Noordscheschut’, vult Aaldert aan.

“Wij begrijpen elkaar”

Justin: ‘Als ik Aaldert zie, word ik vrolijk en als Aaldert mij ziet, wordt hij vrolijk. We hebben goede gesprekken met elkaar, wij begrijpen elkaar.’ Aaldert: ‘Het grote leeftijdsverschil maakt niets uit. Wij praten over dingen die een ander niets aangaat. En die band is door de jaren heen gegroeid.’ Of zoals een dochter van Aaldert aangaf bij de feestelijke viering van de vrijwilliger van het jaar: ‘Justin krijgt dingen voor elkaar bij mijn vader die ons niet lukken.’

“Het leeftijdsverschil maakt niets uit”

‘Wij gaan vaak chocolademelk drinken in het restaurant van het Jannes van der Sleedenhuis Wolfsbos. En bij mooi weer gaan we fietsen. Zo fietsen we onder andere naar Nieuweroord en Noordscheschut. Aaldert zei een keer, laten we naar Nieuw-Balinge gaan, hij is daar geboren. Nou goed, wij daarheen. Maar toen we eenmaal terug moesten, bleek de accu van de fiets leeg. Ik ben toen zelf weer teruggefietst, rond 19:00 u waren we pas weer bij het woonzorgcentrum, ze waren ons kwijt’, vertelt Justin, terwijl ze allebei een flinke grijns op hun gezicht hebben.

‘Ik kom altijd vrolijk thuis als ik bij Aaldert ben geweest. Door de jaren heen is onze vriendschap gegroeid. Ik vind het hartstikke mooi dat ik vrijwilliger van het jaar ben, het is toch wel bijzonder en zie het als een stukje waardering.’

Sinds 3 maanden woont Justin op zichzelf in Zuidwolde, waar Aaldert inmiddels al op bezoek is geweest. ‘We blijven zeker maatjes, Aaldert is nu 84, maar we gaan voor de 100, we blijven zo doorgaan!’