Wat is er in een paar maanden tijd veel veranderd in onze samenleving. We zijn met z’n allen geconfronteerd met een nieuw virus waarvoor we nog geen behandeling of vaccinatie kennen en het ook niet duidelijk is wanneer er een vaccin beschikbaar komt. Een virus dat zeker voor mensen met een kwetsbare gezondheid, maar ook met regelmaat voor gezonde jongere mensen, een zeer nare uitwerking kan hebben. We zijn geconfronteerd met sociale isolatie, de “anderhalve meter maatschappij”, thuiswerken, dichte scholen, verlies van werk en inkomen etc.

Voor onze organisatie, die als kerntaak zorg voor ouderen en chronisch zieken heeft, zijn de effecten enorm. In de eerste plaats uiteraard voor cliënten, zowel thuis als in onze woonzorgcentra. Ik noem een aantal voorbeelden van zaken die aan de orde zijn.

De dagcentra zijn al zes weken gesloten. Bezoekers die er kwamen vanwege structuur in de dag, sociale contacten of ter ontlasting van de mantelzorger zijn al die tijd thuis. We zien hiervan de effecten ontstaan doordat de eerste mensen nu om een opname in het woonzorgcentrum gaan vragen omdat het thuis niet meer gaat. Uiteraard passen we individueel maatwerk toe en ondersteunen daar waar mogelijk. Gelukkig zijn we ook nog steeds in staat alle vormen van zorg thuis, wijkverpleging en huishoudelijke hulp, goed te leveren.

Sinds 20 maart jl. zijn alle zorgvoorzieningen in Nederland gesloten, zo ook de onze. Deze week kondigde onze overheid aan dat dit nog tot zeker 20 mei aan de orde is. Dit betekent dat wanneer je in een woonzorgcentrum woont, je al ruim een maand geen bezoek meer mag ontvangen en niet naar buiten mag om iemand te bezoeken of een boodschapje te doen. We hebben ons genoodzaakt gezien om ook die delen van onze gebouwen waar ouderen zelfstandig wonen, maar bouwtechnisch gezien in hetzelfde gebouw verblijven, af te sluiten. Dit leverde begrijpelijk de nodige vragen op. We merken echter dat in die woonzorggebouwen waar nu helaas besmettingen zijn ontstaan, er nauwelijks sprake meer is van vragen over deze ingestelde maatregel.  Wij betreuren het ten zeerste dat er bewoners/cliënten ziek zijn en zelfs zijn overleden. Dat doet pijn. Mijn oprechte medeleven gaat uit naar de familieleden en andere betrokkenen.

We ervaren dat bewoners zeer verschillend omgaan met de grote beperking die hun is opgelegd. Van er nauwelijks bewust van zijn en genietend van de aandacht van de professionals, tot volledig van slag door het gemis van een partner of familielid waar soms dagelijkse bezoekjes aan de orde waren. Zeer schrijnend dat deze mensen, vaak in het laatste deel van hun leven, dit nog mee moeten maken. Uiteraard maken ook wij uitzonderingen voor het ontvangen van bezoek wanneer een bewoner gaat sterven.

Ook naasten van cliënten gaan zeer verschillend om met de opgelegde maatregelen, van zeer begripvol tot geen enkel begrip en steeds zoekend naar mogelijkheden om in het woonzorgcentrum te komen, of het geen afstand houden van 1,5 m richting onze professionals in de thuiszorgsituatie. De één is van mening dat we te veel maatregelen toepassen, de ander vindt dat we te weinig doen.

Speciaal noem ik hier ook de aandacht voor naasten van onze bewoners. Zij zien niet hoe het gaat met hun familielid, zowel niet de mooie als de moeilijke momenten (beeldbellen is toch echt anders dan bij elkaar zijn). Steeds is er de aanwezigheid van gemis, ongerustheid, onzekerheid en angst over de kans dat er besmettingen kunnen ontstaan en de effecten die dat dan gaat hebben. Wat mij betreft is hier te weinig aandacht voor. Dus kent u iemand met een familielid in een woonzorgvoorziening, dan kunt u hier wellicht wat aandacht voor hebben.

Voor onze bewoners is vanuit de inwoners van de gemeente Hoogeveen erg veel aandacht en dat wordt enorm gewaardeerd. De heerlijke paaslunch, bloemen, optredens buiten, het kan niet op. Wat een kracht en medemenselijkheid heeft dan de gemeenschap, prachtig om te ervaren. Ik spreek oprecht de wens uit dat wanneer de corona-maatregelen wat zijn afgeschaald deze aandacht volop blijft bestaan.

De groep die ik nog niet heb genoemd zijn de professionals en vrijwilligers. Op het moment van schrijven van deze tekst (22 april2020) zijn er in twee van onze negen woonzorgcentra in Noord-Nederland besmettingen ontstaan bij zowel cliënten als professionals.  Wat een toppers zijn onze medewerkers en vrijwilligers ten tijde van deze crisis. Ze staan er in de frontlinie om besmette mensen te verzorgen en begeleiden, ongeruste familie te woord te staan, elke dag maar weer. Ook hier spreek ik de wens uit dat het respect, ook voor de professionals en vrijwilligers in de ouderenzorg, wanneer Corona iets minder actueel is, blijft bestaan!

Door de ervaringen met het virus hebben we ook gemerkt hoe weinig we met z’n allen in de wereld nog weten over verschijnselen, verloop en noodzakelijke maatregelen. Gelukkig delen we steeds meer kennis met elkaar waardoor we wereldwijd steeds meer te weten komen. Iets wat de ervaring met het virus zeker heeft opgeleverd, is het grote risico dat het in zich heeft tot verspreiding en daarmee het grote effect dat het snel kan hebben op de gezondheid van kwetsbare mensen. Voor mij is daarmee de noodzaak voor ons allen in onze samenleving om de gekozen maatregelen op de juiste wijze op te volgen al lang aangetoond. Ook hierin zien we dat mensen er nog steeds verschillend mee omgaan en een klein aantal het covid-19 virus helaas nog niet serieus neemt.

Voor nu wens ik u vooral toe dat u gezond blijft en op korte termijn op welke wijze dan ook weer een grotere nabijheid mag ervaren van uw naasten. Samen houden we het vol!

Roeli Mossel

Bestuurder NNCZ