Mijn laatste column is alweer twee maanden geleden en ging uiteraard over corona. Op dat moment in april waren we twee maanden “onderweg” met dit nieuwe nog niet te behandelen virus. Ik ben nog steeds elke dag verbaasd over het feit dat mijn werkzaamheden al bijna vier maanden lang volledig gericht zijn op de sturing van de organisatie binnen het “coronatijdperk” met nauwelijks tot geen ruimte voor andere zaken. Op dit moment zijn alle woonzorgcentra in Nederland nog gesloten tot 15 juli en is sinds kort bezoek beperkt en onder strikte voorwaarden weer mogelijk. Een situatie die inmiddels voor veel bewoners en hun naasten erg moeilijk is.

In deze column wil ik aandacht vragen voor de thuiswonenden die beperkt contact hebben en wellicht in het huidige coronatijdperk veelal aan huis gekluisterd zijn. Over een aantal weken start in onze regio de vakantieperiode. Er gaan nog best veel mensen op vakantie, nu iets vaker in eigen land. De vakantieperiode is voor veel mensen die eenzaam zijn en beperkt contact hebben altijd al een extra moeilijke tijd van het jaar. Dit is deze zomer, waarin de coronamaatregelen nog aan de orde zijn, extra aan de orde. Ik vraag u dan ook om in uw eigen straat of buurt te kijken waar u iets kunt betekenen voor een buurtgenoot die wellicht plezier beleeft aan frequent contact met u. Iets voor iemand betekenen voelt fijn!

In de beginperiode van corona was er meer respect voor zorgprofessionals dan voor het coronatijdperk. We werden frontwerkers genoemd, er werd voor ons geapplaudisseerd, er werden veel witte shirts met rode harten opgehangen om een eerbetoon te tonen voor de mensen werkzaam in de zorg. We zijn in de ouderenzorg best gewend om minder waardering te krijgen. Ik had echter niet gedacht dat positieve waardering zo snel om zou kunnen slaan naar respectloos en soms agressief gedrag naar onze professionals. Mensen zijn de maatregelen in verpleeghuizen beu, dat kan ik goed begrijpen. Ook zijn er steeds meer mensen die zich een mening gevormd hebben over hoe er in de ouderenzorg omgegaan wordt met alle maatregelen voortvloeiend uit corona, wel of niet gestoeld op juiste informatie. Toch vraag ik u allen om deze frustratie niet bij onze professionals en onze sector neer te leggen. Wij zijn niet de schuld van corona en niet de bedenker van de maatregelen die gebaseerd zijn op landelijke richtlijnen om de meest kwetsbare mensen te beschermen voor een besmetting. Een maatschappelijk debat over wat willen ouderen en hun naasten en wat willen we met z’n allen bij een mogelijke tweede coronagolf lijkt me wel heel relevant en daar denken we graag in mee!

Een fijne veilige zomer gewenst!

Roeli Mossel

Bestuurder NNCZ