Ook binnen onze organisatie zijn er binnen onze woonzorgcentra (waarvan we er negen in Drenthe en Groningen hebben) of bij thuiszorgcliënten besmettingen ontstaan, soms in zo’n mate dat er sprake was van een uitbraak. Bij zo’n uitbraak was er steeds sprake van besmettingen bij zowel cliënten als professionals. Dit brengt dan meteen met zich mee dat er onder zwaardere omstandigheden (isolatieverpleging, quarantaine en met volledige beschermende middelen) meer zorg geleverd moet worden (zieke cliënten) met een minder aantal beschikbare professionals.  

Met z’n allen hebben we het echter nog steeds kunnen redden, zelfs op momenten dat er soms bijna 20% minder beschikbaarheid van professionals was. Dit kan natuurlijk alleen wanneer iedereen maximaal flexibel is en zich aanbiedt om in te springen boven eigen contracturen en geplande vrije dagen inlevert. Wat een waardering heb ik voor deze inzet en dit verantwoordelijkheidsgevoel voor onze doelgroep. In plaats van het inzetten van een negatieve maatregel als “verloven intrekken” moesten wij af en toe tegen sommige medewerkers zeggen dat ze even een dagje rust moesten nemen om te voorkomen dat er een te grote overbelasting zou ontstaan. 

Door deze toppers konden we continuïteit van zorg steeds garanderen. Want, net als in sommige andere sectoren kan in de ouderenzorg de zorg immers niet afgeschaald worden. Iemand die bij alle dagelijkse handelingen als toiletgang, eten en drinken etc. geholpen moet worden heeft dat iedere dag nodig en kunnen we niet “een tandje minder” doen. 

We moeten naar mijn idee nog een tijdlang dit met elkaar vol zien te houden. Vaccinatie brengt licht aan het einde van de tunnel, maar de effecten van de vaccinatie duren nog een tijdje. Wij proberen vol te houden, u ook? 

En laten we vooral met elkaar alle zorgprofessionals als “toppers van het jaar” blijven eren, het draagt bij aan het langer volhouden en doet recht aan hun inzet! ​

Roeli Mossel
Directeur-bestuurder NNCZ